ÇILDIR KEMİK

Yöremizde, karanlık basınca gece karanlığından korkmadan oynadığımız bir oyundur.
Gündüzden bu oyunu oynamak için anlaşan çocuklar akşam yemeğini yer yemez karanlığın basması ile beraber sokağa çıkmaya başlarlar..İlk çıkan çocuktan başlayarak her çocuğun evinin önünde durup şu mani söylenir;

Hey avula avula
Ahmet (bu imin ev değiştikçe değir)çıksın havula.
Ahmet'in de adı yok..
Sokakların tadı yok...

Bütün çocuklar toplanıncaya kadar bu böyle devam eder..
Bu oyunun oynanabilmesi için ebenin sayma yapabileceği az aydınlık bir yer (bir evin penceresinin altı ya da bir elektrik direği olabilir),karanlık bir sokak, fırlatmaya uygun bir kemik parçasının olması gerekir...
Özenle yapılan sayışmadan sonra ebe belirlenir..Ebe kemiği sokağın karanlık bölümüne fırlatır....Bütün çocuklar kemiğin yere düşerken çıkardığı sese doğru koşar ve kemiği bulmaya çalışır.Kemiği bulan ebe olur..Oyun böylece sürüp gider...

KÖS OYUNU

Büyük bir mukavvanın üzerine 4 cm’lik aralıklarla karşılıklı 12 adet kare çizilir. Oyuncular 12 tane mısır ve 12 tane fasulye tanesi alırlar ve karşılıklı olarak karenin başlangıç çizgisine dizerler. 4 tane bir tarafı açık bir tarafı kapalı çubuklar alınır çubukların 3’ünü sol elimize alıp diğerlerini de çubuklara vurup yere atarız. Çubukların üçü kapalı biri açık düşerse -KÖS- olur. kös yapan kişi taşını bir sıra öne çıkarır ve çubukları bir defa daha atar. Eğer kös yapmazsa ne taşını öne çıkarabilir, ne de çubuk atma hakkına sahip olur. Çubukların 2’si kapalı 2’si açık düştüğünde -BİR İKİ- olur. Bir iki olduğunda taşı iki sıra ilerletir. Çubukları tekrar atamaz. Çubukların 3’ü açık biri kapalı düşerse -BİR ÜÇ- olur ve 3 sayı ilerlenir. Çubuklar tekrar atılmaz. Çubukların 4’ü de açık düştüğünde -YAYLA- olur ve 4 sayı ilerlenir. Çubuklar tekrar atılır. Çubukların 4’ü de kapalı düşerse -BİRALTI- olur taş 6 sayı ilerletilir ve çubuklar tekrar atılır. KÖS, BİRİKİ, BİRÜÇ, YAYLA, BİRALTI gibi sayılar geldiğinde taş ilerler ve karşı oyuncunun karelerine girer yerine bizimkini koyarız. Kimin taşı azalırsa o mağlup olur.

ÇOCUKLARIN YAĞMUR DUASI
1. YAĞMUR(KEPÇE) GELİN

Kuraklık dönemlerinde yağmur yağmasını sağlamak için çocuklar yapacakları tören için özel olarak hazırlanmış kepçeden ya da benzeri kukla hazırlarlar.Bu sadece sopaya bağlanmış bez de olabilir.

... Bu törende dört aşama vardır:

1) Hazırlık,

2) Ev ev dolaşma, yiyecek toplama,

3) Toplu söylenen türküler,

4) Toplu yeme.


Yağmur yağması için mahallenin bütün çocukları toplanarak ağaçtan yapılmış büyükçe kepçe gelin yaparlar. Üzerine bir kız çocuğu elbisesi giydirilir. Başına örtü bağlanır. Gelini büyük bir çocuk eline alır. Yanında birinin elinde torba diğerinin elinde madeni kap olan iki çocuk vardır. Ev ev bütün mahalleyi dolaşarak yağ, bulgur toplarlar. Her evin önünde şu maniyi söylerler.

Yağmur yağmur yağ olsun
Arpa ,buğday bal olsun
emmimim goca keçileri
kurban olsun..

Yağ yağ yağmur
Teknede hamur
Ver Allah’ım ver
Sicim gibi, sulu sulu yağmur.

Ev sahibi kapıyı açınca elinde gelini taşıyan çocuk ev sahibine şöyle seslenir:

Yağmur gelin ne ister
Bir kaşıcık yağ ister
Yağ verenin oğlu olsun
Bulgur verenin kızı olsun

Ver Allah’ım ver
Sulu sulu yağmur
Başım yağmur ister
Ayağım çamur ister

Çocuklar hep bir ağızdan bu türküyü tekrarlarlar. Ev sahibi evden getirdiği bir kova veya bir tas suyu yağmur geline ve çocuklara serper sonra yağ veya bulgur verir.

Ev sahibi bulgur ve yağı verdikten sonra çocuklara bu türküyü bir kez daha söyletir. Çocuklar bütün mahalleden bulgur ve yağ (özellikle tereyağ) topladıktan sonra mahallenin en fakir evine giderler. Bulgur ve pilavı pişirirler. Herkes tahta kaşıklarla bu pilavı yer. Artan bulgur ve yağ o eve bırakılır. Bulgur ve yağın bereket getireceğine inanılır. Çocuklar pilavı yedikten sonra büyüklerden biri sofra duası yapar. Fatiha duası bilen çocuklar Fatiha okur, bütün çocuklar amin derler ve evlere dağılırlar.